Luke 2:41-42

Every year his parents went to Jerusalem for the Feast of the Passover. When he was twelve years old, they went up to the Feast, according to the custom.

Huwag magpadala sa konsepto ng “teenager” na inimbento ng mga Amerikano. Walang teenager-teenager. “E kasi thirteen years old, kaya matakaw. Fourteen pa lang kasi, kaya tamad.” Si Hesus nga nung mag-12 years old, dinala na sa temple. Whenever people went to Jerusalem, hiwalay ang mga babae at mga lalaki. Nagkikita lang sila sa gabi para matulog. Hiwalay din habang naglalakad. Ilang araw na lakaran yan e. Nang pauwi na makalipas ng isang maghapon ni hindi namalayan ni Mary na wala si Hesus. Dahil itinuring na nyang mamâ, hindi na nya kinaray-karay, hindi na nya hinawak-hawakan. Kasi dapat kasama na ng mga lalaki.

In Asian and even in our tribal cultures, when a child reaches 12 years of age, he or she is treated as a mature person. Sa mga baryo, sila na ang nag-aalaga ng mga kapatid, nagluluto na, nanunulsi, nagtatrabaho sa bukid.

Yang teenager culture na yan oftentimes means tamad, pabaya, nagga-graffiti sa mga dingding, winawasak ang mga buo, nilalaslas ang pulso at kung anu-ano pang mga eksperimento sa buhay dahil ang excuse ay ang pagiging teenager. “Naku, lalampas din yang phase na yan.” Anong lalampas? Maraming hindi lumalampas kasi kung hindi nakukulong, sila’y nao-ospital o dinadala sa morge. Don’t hide behind this lie because it deceives us into accepting as normal the foolish things that young people should not be doing. Once you are past 12, you become a man or a woman. Kaya dapat responsible.