FORGET NA LANG

1 Corinthians 13:5

Love…doesn’t keep a record of wrongs that others do.

Tatanungin ka ng Dios, “Bakit ang daming peklat ng puso mo?” Sasagutin mo, “Sinugatan po kasi ako ng boyfriend ko noong April 2, 1999.” Magtataka ngayon ang Dios, “E bakit ang daming sugat?” Nahihiya ka ngayong sumagot, “E kasi po, pagkatapos nyang sinugatan, sinasaksak ko po nang sinasaksak nang paulit-ulit dahil lagi kong naaalala.” Ganyan ang nangyayari sa atin tuwing ginugunita natin yung sakit, hapdi, galit, at hinanakit. Ano ngayon ang sasabihin sa atin ng Dios? “Kasalanan mo ‘yan!” Minsan ka na palang nasaksak, dapat hindi ka na papayag na masaksak uli.

Kaya ang itinuturo ng Panginoon, forgive. Kasi kahit magpatiwa-tiwarik man tayo, hindi na puedeng ibalik ang panahon. Mahalagang magpatawad tayo para yung natitira pang oras sa buhay natin ay hindi na madadamay dun sa nasira na ng nakaraaan. Habang hindi nagpapatawad, lumalaki yung sira.

And while it is difficult to forgive, also try to forget. Kung maraming binasag na palayok sa mukha mo ang nanay mo dahil laging mainitin ang ulo nya at nandyan pa rin ang mga hinanakit sa dibdib mo, ikaw na ngayon ang nagiging unkind sa sarili habang hindi mo ito nalilimot. Lalo na’t matagal nang patay ang nanay mo. Kasalanan mo na yan.

Anuman ang atraso sa atin ng mundo, hindi maaalis yan ng kare-replay sa isip. Itigil na ang self-torture na yan. Ultimately, tayo ang magiging beneficiary when we forgive and forget. Lahat ng pait, ibaon na sa limot, and travel on as best as you can. Marami pang natirang pagpapala ang Dios.