PARA HUWAG MALIGAW

Psalm 23:1, 4b

You, LORD, are my shepherd… You are with me, and your shepherd’s rod makes me feel safe.

Matigas ang ulo, makakalimutin at laging naliligaw ang tupa. Kaya tupa ang tawag sa atin, at pastol ang tawag sa Panginoon. Pila-pila kung naglalakad ang tupa, hindi puedeng sabay-sabay. Kadalasan dumadaan sila sa mga bukid kaya kailangan sa gitna lang sila dumaan; o kaya sa gilid ng bundok na puede kang mahulog kaya isa lang ang linya.

Sumusunod lang ang tupa sa kung sino ang nasa una. Kaya yung mga nandaraya, pupunta sa una para iligaw yung mga tupa. Ganundin sa spiritual life. Sumusunod ka sa umuuna, umuuso at yun ang pinaniniwalaan mo. Napakadaling iligaw ang tao kapag hindi ang Panginoon ang nasa una. Minsan, nasa dulo yung shepherd kasi baka may mga leon o mababangis na hayop na gustong kainin yung nasa dulo. O baka maligaw yung mga nasa dulo kapag hindi nabantayan, wala nang makakaalam. So madalas nasa dulo yung shepherd.

Sa mga lumilikong tupa, ang tungkod ng pastol na parang question mark ay ginagamit panghila sa leeg nila pabalik sa pila. Masakit pero nababalik sila sa pila. Ganundin tayo kapag naliligaw ng landas, hinihila tayo ng Panginoon. Kung ayaw mong masaktan, huwag kang lumiko sa kaliwa o kanan. Dumerecho ka at hindi ka mahihila. Hindi lang pandisiplina sa tupa ang tungkod, panlaban din sa mga mababangis na hayop para i-protect ang tupa. And it is not unusual for a shepherd to die for his sheep.

Ang ganda-ganda ng relasyon ng tupa at ng pastol bilang larawan ng relasyon natin sa Dios. Ang tanong: Siya ba ang Pastol ng buhay mo?