DISCIPLINE OR PUNISHMENT

Proverbs 19:18

Correct your children before it’s too late; if you don’t punish them, you are destroying them.

Ang mga magulang daw na hindi nagdidisiplina, nagtuturo, nagsasanay sa kanilang mga anak ay nagiging co-makers at partners in the destruction of their children’s lives. Kaya napakahalaga ng mga insights ni Francisco Balagtas tungkol sa pagpapalaki. Sabi nya, kapag ang bata ay sanay lamang sa saya at ginhawa, hindi ito magiging malakas para humarap sa mga tunay na problema ng buhay. Totoo nga naman, ang tao na magtatagal na nakatayo sa kabila ng maraming bagyo sa buhay ay yung taong sinanay na humarap sa hirap, may disiplina at kontrol sa sarili. Kapag ang bata ay laging pinoprotektahan, inilalayo sa mga problema at iniingatang parang kristal, nagiging marupok ito. Kaya dapat na dinidisiplina.

Ang disiplina ay para dun sa mga baluktot na kayang ituwid. Pero dapat din nating tanggapin na may mga baluktot na anuman ang gawin natin ay hindi na maitutuwid. Dapat marunong tayong sumukat at tumantiya. We change what is apparently and clearly changeable, but we also accept the unchangeable. Hindi dapat parusahan buong buhay ang isang anak dahil sa isang bahagi ng kanyang likas na pagkatao because it will destroy the relationship and all attempts at discipline will only fail. We must never mistake punishment for discipline or discipline for punishment.

Discipline is a balancing act without formula. Strive for what can be changed, but unconditionally accept what cannot. Dinidisiplina din naman tayo ng Dios. Pero sa mga bagay na hindi natin kayang gawin at kahit patuloy natin siyang binibigo, nakalaan naman ang kanyang walang-sawang pagtanggap sa atin.