“…AND LISTEN TO OTHERS”

Proverbs 19:20

Pay attention to advice and accept correction, so you can live sensibly.

Mahalagang tumatanggap tayo ng turo, pero dapat ina-advertise pa rin natin sa ating sariling paraan na puede tayong turuan. Hindi komo mas matanda tayo, ayaw na nating paturo. Noong araw kasi na hindi pa uso ang mga eskuwelahan, yung mas matanda ay mas marami talagang alam. Talagang pagka ikaw ang pinakamatanda usually ikaw yung pinakamarunong. Pero hindi na yun ngayon totoo because of the information available to so many young people that are not available to many old people. Kaya nga, dapat willing tayo na maturuan at matuto. Kaya minsan magandang makakita ng isang lola na nagpapaturo sa kanyang apo na mag-text. Kasi it is a recognition na may alam ang isang bata na hindi alam ng matanda.

People must be teachable. Hindi yung pag may magsasalita para mag-suggest, dini-discourage natin agad sa pamamagitan ng ating salita, ng ating sungit, o ng ating facial expression. “Tapos ka na ba? Kasi kahit sampung beses mong sabihin sa akin yan, walang effect sa akin yan.” Hindi ganyan ang mga aasenso sa buhay. Kailangang makinig din tayo. We should listen even to ideas that oppose our own ideas. And in the end, after listening, ipanalangin natin, magbulay-bulay tayo, limiin kung kayang lunukin o hindi. Walang kwenta yung nagsisimula pa lang magsalita ang isa, sasabihan kaagad na, “Alam ko na yan.” Pag ganyan ang ating ugali, walang mga taong magiging malapit sa atin. Puro hello, goodbye. Ganun lagi kabilis ang mga conversation kasi hindi tayo masarap kausap.